Een paar weken terug kreeg ik van een collega die bij onze bedrijfsvoering zit, een leuke mail met de vraag of ik een stuk wilde schrijven voor de rubriek “de week van” in de DOVA-nieuwsbrief. Ik heb dus de grote eer om vandaag, dinsdag 18 november, dit stuk te schrijven.
De eerste vraag die in mij opkwam toen ik de mail kreeg was eigenlijk, hoe ga ik dit precies schrijven? Schrijf ik een soort overzicht van mijn “gemiddelde week” bij DOVA of kies ik een specifieke week waar ik de week doorloop? Ik heb voor het tweede gekozen. Maar om een realistisch beeld te geven van hoe een week als stagiair bij DOVA eruitziet, heb ik er wel voor gekozen om een week te selecteren die niet ál te buitengewoon is geweest. Echter wilde ik ook wel een week kiezen die een beetje spannend is.
Ik ben in mijn agenda gaan kijken, en toen kwam ik erachter dat vorige week eigenlijk helemaal goed is hiervoor, dus dat komt goed uit! Die week zit ook nog vers in mijn geheugen wanneer ik dit schrijf. Dus hierbij, mijn vorige werkweek (10-14 november 2025) bij Samenwerkingsverband DOVA:
Maandag
Ik kom rond 9u aan op ons mooie kantoor en ik ga eigenlijke meteen zitten aan een van onze flexwerkplekken, meestal in de buurt van de ramen met het mooie uitzicht op de sporen die Utrecht Centraal binnen gaan. Ik pak een glas water en ik ga zitten. Het eerste wat ik op maandag meestal doe is een stukje schrijven over mijn vorige werkweek en mijn komende werkweek in het weekoverzicht van het team OV-netwerk. Zo kunnen mijn collega’s zien waar ik mij mee bezig houdt. Ik lees ook altijd de overzichten die mijn collega’s hebben geschreven en daarbij lees ik ook altijd het weekoverzicht van onze directeur, die we ook allemaal wekelijks krijgen.
Rond een uur of 10 heb ik een wekelijks bijpraatmoment met mijn stagebegeleidster. Deze specifieke week is het tijd voor het laatste bijpraatmoment met haar, aangezien ze met zwangerschapsverlof gaat. Deze wekelijkse bijpraatmomenten zijn altijd heel fijn geweest om even te bespreken waar ik sta en hoe het allemaal gaat.
Rond 11u sluit ik aan samen met mijn collega’s van het team OV-netwerk voor ons weekoverleg. Hierbij luister ik naar wat de collega’s in de afgelopen week hebben gedaan en wat ze in de komende week gaan doen. Ik vertel hier ook op basis van wat ik in het weekoverzicht heb geschreven waar ik mij mee bezig houdt.
Deze maandag is wat specialer dan anders, want ik mag samen met twee collega’s bij de OV-Campus lunch (een lunch met een inhoudelijk stuk die we een paar keer per jaar op kantoor hebben) een presentatie houden. De presentatie gaat over een onderzoek die ik heb gedaan over de toegankelijkheid van tram- en metrohaltes. Ik vond het heel leuk om voor mijn collega’s deze presentatie te houden zodat ik ook het inhoudelijke stuk van een OV-Campus lunch kon invullen in mijn korte tijd bij DOVA. Ik zeg wel eens tegen mensen dat ik op die manier, samen met het schrijven van dit stukje voor de nieuwsbrief, de “volledige express DOVA-ervaring” krijg, beknopt in 4.5 maanden.
Verder op de maandag sluit ik nog aan bij een plenaire vergadering waar iedere maand wat algemenere zaken worden besproken.
Dinsdag
Deze dinsdag is iets minder spannend dan de maandag. Ik werk verder aan mijn stageopdracht: een onderzoek naar autonome bussen, en hoe we deze goed en snel zouden kunnen implementeren in Nederland. Ik heb op deze dinsdag geen afspraken dus ik maak veel meters met het schrijven van het verslag in de hoop dat ik snel een concept kan versturen naar een aantal mensen.
Gelukkig hoef ik niet in één blok door te blijven werken want bij DOVA lunchen we eigenlijk altijd gezellig samen, wat een fijne pauze oplevert in het midden van de werkdag.
Woensdag
Vandaag ben ik niet op kantoor, want ik ga naar MUConsult in Amersfoort. Samen met mijn collega bij CROW gaan we daar wat mensen spreken om meer kennis te krijgen over autonome bussen en hoe dit verder kan in het Nederlandse concessiesysteem. Ik neem weer wat mooie inzichten mee voor mijn stageonderzoek. Verder werk ik thuis op deze woensdag en heb ik aan het einde van de middag nog een bijpraatmoment met mijn nieuwe stagebegeleider, die het overneemt van de collega die met zwangerschapsverlof gaat. Fijn dat na ruim twee fantastische maanden begeleiding van de ene collega, een andere collega het proces oppakt met ook een wekelijks bijpraatmoment.
Donderdag
En nog een bijpraatmoment, deze keer met mijn collega bij CROW waarmee ik veel samenwerk voor het onderzoek naar autonome bussen. Tegen mijn begeleider op de universiteit zeg ik wel eens: “Het is een beetje ingewikkeld, ik heb eigenlijk drie stagebegeleiders bij DOVA/CROW: mijn eerste stagebegeleider, mijn tweede stagebegeleider (die mij ook heeft begeleid in de eerste paar weken, vooral inhoudelijk over autonome bussen), en mijn derde begeleider bij CROW waar ik veel mee samenwerk”. Ik vind het ontzettend leuk om met zo veel verschillende mensen samen te werken want dat verrijkt de ervaring van de stage. Alle collega’s bij DOVA en CROW zijn ook heel fijn om mee om te gaan. Ik heb naast mijn “drie stagebegeleiders” natuurlijk ook met veel andere collega’s gewerkt aan allerlei verschillende opdrachten, en ik spreek ook regelmatig heel veel verschillende collega’s als ik ze tegenkom op kantoor.
Ik neem dan ook meteen deze mooie gelegenheid om mijn dankbaarheid naar al mijn collega’s bij DOVA en CROW uit te drukken! Ik heb tot nu toe een hele leuke en fijne ervaring als stagiair in deze werkomgeving en daar ben ik heel dankbaar voor.
Mijn donderdag gaat verder met een interview van iemand die bij het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat werkt. Ik interview deze persoon ook voor mijn onderzoek naar autonome bussen. Dit interview brengt weer mooie inzichten met zich mee die ik mee kan nemen in mijn eindverslag.
Na een heerlijke Turkse pizza voor de lunch (een van de mooie DOVA-tradities is om op donderdag falafel te halen voor de lunch) schrijf ik verder aan dit verslag, en op deze middag heb ik een conceptversie gereed om te versturen. Ik verstuur dit concept naar een aantal collega’s en naar de mensen die ik heb geïnterviewd voor het onderzoek. De feedback die ik krijg kan ik later weer verwerken om uiteindelijk een mooie eindversie te hebben om ook op te leveren aan mijn universiteit.
Deze donderdag eindigt met een afscheidsborrel van een van onze collega’s. Ik ken haar natuurlijk nog niet al te lang maar ik vind het fijn om via deze borrel afscheid te nemen. Hierbij neem ik ook voorlopig afscheid van mijn eerste stagebegeleidster, die dus met zwangerschapsverlof gaat.
Vrijdag
Op vrijdagen werk ik altijd thuis en werk ik eigenlijk verder aan al mijn opdrachten om zo veel mogelijk meters te maken. Ik houd er altijd van om op tijd klaar te zijn met dingen. Met het werkgedeelte van mijn gemiddelde vrijdag eindigt dit stuk eigenlijk op een hele saaie manier, dus heb ik even een mooie “uitsmijter” bedacht: ik heb bij DOVA weken gehad die nog wat drukker waren dan deze, en weken die een stuk rustiger waren. Maar de week waar ik net over heb geschreven laat een mooie “gemiddelde werkweek” zien met meerder overleggen, een mooie lunch, een “uitje”, een interview, tijd om te werken en zelfs een borrel. Alhoewel dat laatste hoef ik niet al te verbaasd over te zijn, want bij DOVA borrelen we veel, maar daar hebben we een goede reden voor: namelijk het blijven vieren van onze prachtige organisatie!