9 april 2024
Door: Jan van Selm - Directeur DOVA
Betaalbaar OV voor reizigers
De Kamer maakte in 2023 honderden miljoenen vrij om een tariefstijging van bijna 12% in 2024 te voorkomen. De achterliggende politieke wens lijkt dat OV betaalbaar moet zijn èn voelen voor alle reizigers. De bijbehorende ontwerp-opgave is: hoe kunnen we dat op een structureel doeltreffende manier realiseren? Hieronder een korte beschouwing.
OV is belangrijk voor individuele reizigers. En voor maatschappelijke doelen als bereikbaarheid van werk, onderwijs, zorg en ontspanning, wonen en leefbaarheid, energie en klimaat. Juist vanwege die maatschappelijke doelen voert de overheid een actief OV-beleid. En steekt veel geld in OV.
Maar zulk beleid is natuurlijk pas effectief als reizigers het OV-aanbod waarderen en gebruiken. Daartoe moet het OV voor reizigers niet alleen ‘vanzelfsprekend’ zijn maar ook betaalbaar zijn èn voelen. Reizen met het OV is objectief gezien meestal goedkoper dan met de auto. Maar het voelt bijna nooit zo. Omdat in het OV alle directe èn indirecte kosten in de prijs van de reis zelf zijn verwerkt (even los van overheidsbijdragen natuurlijk). Jaarlijks scoort de ‘prijs van OV’ de enige onvoldoende in de OV-klantenbarometer, ook in 2023 weer.
De Wet personenvervoer 2000 bepaalt dat de overheden de OV-tarieven vaststellen. Waarbij het natuurlijk wel zo is dat het verschil tussen kostprijs en vastgesteld reizigerstarief zich uiteindelijk vertaalt in een overheidsbijdrage. Luxemburg neemt alle OV-kosten voor overheidsrekening. In Nederland dragen overheden de meeste OV-infrastructuur-kosten. En voor het decentraal OV deels ook de exploitatiekosten. Het andere deel komt van reizigersbijdragen. Overigens krijgen bepaalde groepen reizigers korting. Daarvoor betalen de overheden dus extra.
De politieke wens lijkt dat OV betaalbaar moet zijn èn voelen voor alle reizigers. Beleidsmatig is dus de opgave om dit op een ‘effectieve en efficiënte’ manier te ontwikkelen. Belangrijke ontwerpvragen zijn dan:
· Welke tariefaanpassingen zijn effectief om OV betaalbaar te doen zijn en voelen?
· Hebben we voldoende OV-capaciteit voor deze effectief geachte tariefaanpassingen?
· Hoe verhouden deze aanpassingen zich tot andere bereikbaarheidsdoelen, en
· Zijn voor beoogde aanpassingen voldoende overheidsmiddelen beschikbaar?
Een voorbeeld: ‘Het hele OV gratis’ voldoet zeker aan de geformuleerde politieke wens. Maar zal ook leiden tot grote capaciteitstekorten, hoge jaarlijkse extra overheidsuitgaven en zal de mobiliteit stuwen. We zullen dus creatiever moeten zijn. ‘Spelen’ met zaken als bijdrageprincipes, scope, leeftijd, draagkracht en beschikbare capaciteit.
Collega Erica Vergroesen (Noord Brabant) en ik poneerden in een brainstormsessie over betaalbaar OV tijdens ons ‘DOVA Netwerk Festival’ ongeveer de in bijgaand kader opgenomen stellingen. Vooral de stellingen 1, 4, 8 en 9 bleken ‘te stormen’! Vooral in relatie met de vraag hoe een eventueel ‘Nederlandticket’ er uit zou kunnen zien. Ik ben zeer benieuwd of we er de komende jaren in slagen de klantwaardering van de OV-betaalbaarheid naar een ruime voldoende te krijgen ... Zeer gewenst, grote uitdaging!!
OV dat betaalbaar is en betaalbaar voelt: ontwerp-stellingen |
|
Bijdrageprincipes voor ontwerp |
1. Volledig afgekocht reisrecht haalt na aankoop elke prijsprikkel tot mobiliteitsbeperking weg en genereert daarmee - meer dan hoge kilometerkortingen - ook overbodige mobiliteit. |
2. Nederland vormt een compact gebied waarin het HoofdRailNet de ruggengraat van ons hele OV is. Generieke manieren om het OV voor iedereen betaalbaar te maken moeten daarom ook de HRN-concessie omvatten. |
3. Nederland kent regionale verschillen. Bovenop landelijke tariefmaatregelen kunnen regionale tariefaanpassingen daarom aanvullende effectiviteit opleveren. |
|
Leeftijd en draagkracht meenemen in ontwerp? |
4. Van generieke prijsverlagingen profiteert iedereen, dus ook mensen die over genoeg middelen beschikken of voor wie wordt betaald (bv werknemers, studenten). |
5. Voor gezinsreizen is OV al gauw duur. Lage kindertarieven vallen dus zeer te verdedigen. |
6. ‘Oud’ en ‘Arm’ zijn al lang niet meer synoniem. Generieke extra kortingen voor ouderen zijn daarom geen effectieve overheidsbestedingen meer. |
7. Vanuit landelijk of gemeentelijk armoedebeleid kan betaalbaar of gratis OV voor de beleidsdoelgroep zeer gewenst zijn om ‘iedereen mee te laten doen’. |
|
Dal en spits als ontwerpvariabelen |
8. Het OV kent naar plaats en tijd capaciteitspieken en -dalen. Het ligt vanuit OV-perspectief niet voor de hand om op piekmomenten OV-tarieven te verlagen. |
9. Auto’s vragen veel ruimte en energie. Als we die ruimte/energie anders willen benutten kunnen gecombineerde tariefverlagende en capaciteitsverhogende OV-maatregelen op spitsmomenten maatschappelijk wel degelijk gewenst zijn. |
10. De politieke wens dat OV betaalbaar moet zijn èn voelen voor alle reizigers kan veel eenvoudiger/goedkoper/haalbaarder worden indien de overheden naast tariefmaatregelen ook effectieve spreidingsmaatregelen doorvoeren. |